Szukając Arki

Dotarłem do Araratu. Święta góra Ormian. Tak święta,  że najlepszy swój koniak nazwali Ararat. I stąd już w dzieciństwie znałem tą nazwę. Co jeszcze jest z nią związane? Oczywiście legenda o Arce Noego. Nie bardzo rozumiem, po co Żydzi włączyli tą legendę do swojej wiary,  ale widocznie było to potrzebne do zachowania spójności opowieści.  Sama opowieść mogła być na początku dużo bardziej banalna. Niejaki Noe mieszkał na brzegu rzeki i był przewoźnikiem. Miał tratwę na której przeprawiał ludzi i zwierzęta na drugi brzeg rzeki. Była ona stara i trochę za mała, więc z synami budował obok domu nową.  Większą I wygodniejszą. Rzeka jak co roku wylewała i  dzięki temu plony były co roku obfite.  Na czas powodzi Noe miał przerwę w pracy,  ale ponieważ dom był na górce to nie musiał się przeprowadzać. Sąsiad namawiał Noego żeby przeniósł się w czasie powodzi na wyżej położone tereny,  ale ten jak zwykle powiedział że Bóg ma go w opiece i uratuje. Nie powiedział dokładnie o jakiego Boga mu chodzi. No, ale ta powódź była wyjątkowa.  Woda podniosła się tak wysoko,  że wysepka na której mieszkał znalazła się całkowicie pod wodą.  Nie miał wyjścia. Zapakował całą rodzinę ze wszystkimi zwierzętami na budowaną tratwę. Silny wiatr zepchnął tratwę do podnóża gór. Gdy wody opadły Noe wrócił do swojej wioski i gdy wszyscy pytali jak się uratował to powiedział jak zwykle,  że Bóg mu powiedział co ma zrobić. Kolejni redaktorzy ukształtowali opowieść do powszechnie znanej wersji nie zważając na wszystkie bzdury jakie do niej wciskali. Pierwotnie miejsce,  do którego przybiła Arka znajdowało się nie na górze Ararat, ale w górach Urartu na górze Cudi Dagi niedaleko miejscowości Sirnak. Gdy stanie się na tej górze,  to od południa widać poniżej wielki płaski krajobraz w który z gór wpływają wielkie rzeki które regularnie wylewają. To skąd się wziął Ararat w opowieści, skoro w literaturze religijnej do pewnego momentu góra ta ani razu nie była wiązana z potopem. Na początku chrześcijaństwa chłopaki się pokłócili o to,  czy Jezus był bardziej Bogiem czy bardziej człowiekiem,  co doprowadziło do schizmy kościoła wschodniego. Taki spory teren,  bo od Chin do Syrii. A ponieważ pierwotny teren lądowania Arki znajdował się na terenie schizmatyków, to aby nie oddawać prestiżowego miejsca,  przeniesiono go na górę Ararat która znajdowała się na terenie tego właściwego kościoła.  Tego typu manipulacje to nie wyjątek. Już  opowiadałem jak ojcowie kościoła dokoptowali Matkę Boską do panteonu, to jeszcze wspomnę jak została dziewicą i skąd się wziął cały ten problem z niepokalanym poczęciem. Tłumacząc na grekę słowo młoda dziewczyna zostało przetłumaczone jako dziewica.  No a potem trzeba było brnąć w to dalej. Tym niemniej Ararat trzeba zobaczyć bo to imponująca góra i ładny wulkan. Tylko szukać tam Arki Noego nie ma sensu.  Ja znalazłem Arkę w Sirnak na rondzie. Myślę,  że znalazła się tam nieprzypadkowo.
Kilkadziesiąt kilometrów od Araratu znalazłem fajne miejsce na nocleg. Woda z gorącego źródła jest kierowana do basenów w budynkach. Woda dość gorąca. Ja wytrzymałem 15 minut w basenie. Woda ma silny zapach siarkowodoru.  W miejscach,  gdzie wypływa tworzą się wapienne kominy i polewy. Gorąca woda spływa do płynącego doliną strumienia który znika w naturalnym tunelu aby wypłynąć 50 metrów dalej w głębokim kanionie o pionowych ścianach.  Malowniczość tego miejsca musieli docenić ludzie już bardzo dawno temu,  bo na powierzchni ziemi znalazłem dużo obsydianowych odłamków kamiennych narzędzi a z ziemi wystawały kamienie wkopane tak,  jak do tworzenia zagród lub budynków.  Niestety poszukiwacze skarbów już zdążyli zniszczyć wiele subtelnych informacji przekopując teren w wielu miejscach.

Zdjęcia (15)

Komentarze (0)